«Extranjera en el mundo», un poema traducido del serbio de Nataša Babeu

Traduce | Lorina Popi


La poeta serbia Nataša Babeu.

La poeta serbia Nataša Babeu.

 

Nataša Babeu (Vršac, 1975) nació en una pequeña ciudad de Serbia. Estudió en la Facultad de Educación. Durante mucho tiempo ha trabajado como educadora y ha escrito y compuesto canciones para niños. 

Existe un CD con sus canciones para niños, Nata Neta i raspevana četa (Dexon studio, 2021) editado en Belgrado. Ahora trabaja con niños y gente joven en asesoramiento como psicomotricista. Como voluntaria trabaja con niños discapacitados.

Ha publicado varios libros de poesía: No rechaces el amor (Ne odbacuj ljubav, 2018), Resurrecciones (Uskršća, 2020), Collar de perlas (Bisernica, 2022) y Devuelve el cielo a los niños (Vratite nebo deci, 2024). Babeu escribe textos para niños, poemas religiosos, sobre su hogar natal, su familia y el amor. 

Además, sus poemas están publicados en antologías poéticas en su país natal, como por ejemplo: Zbornik poezije Međunarodnog festivala poezije Mesopotamija (2019), Vidovdanski pesnički susreti (2019), Božićni bilten, Dunavski venac (2020), así como en revistas literarias de prestigio tales como Nekazano (2020) y Mali Vitez (2022)

El poema «Extranjera en el mundo» fue publicado en serbio en el libro Resurrecciones (Uskršća, 2020) y es el primer texto de su autoría que se traduce al español. 


Na zemlji stranac / Extranjera en el mundo

.
.
.
Rodih se u Vršcu,divnom Banatu
Mirisnih njiva,plodnoj zemlji,
Rasla uz brata,mamu i tatu
poštovala  sve čemu su me učili.

Radoznalo upijah svet oko sebe
Odrastanju se radovala,učila
U duši potajno tražila Tebe
Verna i poslušna Ti bila.

Iskra za Tobom u meni oživi
Trebah te više od hleba,
Putevi Tvoji postaše mili
Milost Tvoja zaista treba.

Shvatih da ovde na Zemlji
Moje prave kuće nema,
Ideali više nisu vredni
Krotost se sakrila, drema.

Ja sam na Zemlji stranac
Naslušah se često toga,
Neraskidiv je taj naš lanac
Ne odstupih od dragoga Boga.

I neka me vide i osude
Ja ću se tebi predati,
Neka i pogrdna imena dodele
Nikad te se neću postideti.

Ti si moj uzor,videlo
U duši mir,blagostanje,
Sve je bezbrižno,spokojno
Moje si najvrednije imanje.

Hvala što me vide i sazda
Od ovozemaljskog odvoji,
Pratiću trag Tvoj vazda
Putevi Tvoji sad su i moji.

Nema tu stida i srama
Kada te drugim očima vide
Šta još može da slama
Čime da me pljunu,postide.

Podižem pogled ka nebu
Tamo je moja kuća,
Ispunih tu svoju želju
Sa Tobom u večna svanuća.

Čekam te hrabro i verno
Držim se čvrsto za lanac,
Odvažno,smelo i smerno
Ja sam na Zemlji stranac.
.
.
.
De Uskršća (2020)

.
.
.
Nací en Vrsac, En Banat maravilloso,
Campos fragantes, tierra fructífera,
Crecí al lado de un hermano, mamá y papá
Respetaba lo que me enseñaban todo.

Absorbía con curiosidad el mundo que me rodeaba
Me alegraba crecer, aprendía,
En mi alma, en secreto, a Ti Te buscaba
A Ti era obediente y Devota.

La chispa para Ti, en mí cobró vida
Te necesitaba más que el pan
Empecé a amar Tus caminos
No se consigue vivir sin Tu misericordia.

He entendido que aquí en la tierra
Mi verdadera casa no está.
Los ideales perdieron su valor
La humildad se ha escondido, duerme su siesta.

Yo soy extranjera en el mundo
Lo he escuchado a menudo
Nuestra cadena romper no se puede
No he desistido del Dios querido.

Y que me vean y condenen
A Ti me entregaré
Que me pongan nombres despectivos
De Ti nunca me avergonzaré.

Tú eres mi ejemplo a seguir
En mi alma paz, bienestar
Todo es despreocupación, serenidad
Tú eres mi más valiosa propiedad.

Gracias por verme y crearme
De lo terrestre separarme
Seguiré siempre tus huellas
Tus caminos ahora también son míos.

No hay pudor y vergüenza aquí.
Cuando te ven con otros ojos
Con que más pueden quebrarme
Con que escupirme, avergonzarme.

Alzo mi mirada hacia el cielo
Allí está mi hogar,
He cumplido mi deseo
Contigo hacia un eterno amanecer.

Te espero con valentía y fidelidad
Con fuerza de esta cadena me cojo
Con atrevimiento, audacia y humildad
Soy extranjera en el mundo.
.
.
.

.

Deja un comentario