«Divergencias» y «Letra», dos poemas de Dos mares de Josip Kocev
Josip Kocev (Skopje, 1985) se graduó de la Facultad de Derecho Justiniano I de Skopje. Trabaja en el campo del marketing y la comunicación.
Es autor de cinco libros de poesía, incluyendo Yo, Quentin Scribbler (2015), Silencio escrito (2016), Ahora es el Nunca más largo (2018), Museo de los sentimientos (2019) y Dos mares (2023).
Ha recibido el premio Enhalon de las Noches de poesía de Struga (2017) y el premio Beli mugri otorgado por el Centro Cultural Kocho Racin de Skopje (2019). Ha sido finalista en varias ocasiones en el prestigioso premio de poesía macedonio Braka Miladinovci en las Noches de poesía de Struga.
Josip Kocev ha participado en diversos festivales de poesía tanto nacionales como internacionales. Es miembro de la Red Europea de Poesía Versopolis. Su poesía ha sido publicada en revistas literarias y antologías tanto en Macedonia como en el extranjero.
«Con una sintaxis quebrada, reflejo de la fractura del ser contemporáneo, un lenguaje cotidiano reinterpretado en su simbolismo —a la manera de Lorca—, Kocev traza una poética tan crítica como irónica que no busca respuestas, sino un lugar donde resistir el oleaje. Así se presenta la mejor poesía macedonia», escribe la poeta Patricia Crespo Alcalá acerca de la obra del autor balcánico.
Cabe añadir que la traducción de Dos mares (La Tortuga Búlgara, 2025) de Josip Kocev, que estuvo a cargo de Marco Vidal González, es apenas el segundo poemario de un autor macedonio que se publica en España, puesto que el primero tuvo lugar hace más de tres décadas, Torre negra (1992) de Mateja Matevski.
A continuación, compartimos dos textos del contenido de Dos mares: «Divergencias» y «Letra. Este título se podrá encontrar en librerías españolas a partir del 30 de junio.
Разминувања / Divergencias
.
.
Некои разминувања
треба да стојат
во учебниците по историја,
како најголеми настани
што никогаш не се случиле,
во географските атласи,
како реки што никогаш
не си ги измешале водите,
во градските планетариуми,
како светови што се пресекуваат
и крварат
на ист простор,
во сите различни времиња
сè до последната капка иднина.
.
.
.
De Dos mares (La Tortuga Búlgara, 2025)
.
.
Algunas divergencias
deberían aparecer
en los libros de historia
como grandes acontecimientos
que nunca han ocurrido;
en los atlas geográficos
como ríos que nunca
hubieran mezclado sus aguas;
en los planetarios
como mundos que se cruzan
y sangran
en el mismo espacio;
en todas las épocas diferentes
hasta la última gota de futuro.
.
.
.
De Dos mares (La Tortuga Búlgara, 2025)
.
Буква / Letra
.
.
Ти го наоѓам ликот
загледан од прозорците
на возови што јуришаат.
Тој туѓ поглед не го
содржи светот во којшто сум
и ја одминува станицата на која чекам.
Ти не смееш да се создадеш сега,
кога времето лукаво си игра со
јазикот и смислата.
Ти треба да си буква што ме чека
на крајот од сите азбуки,
глас што ми ги брои прераѓањата
сè до денот кога ќе капнам наземи,
зрел да те изговорам.
.
.
.
De Dos mares (La Tortuga Búlgara, 2025)
.
.
Hallo tu rostro
ensimismado tras la ventanilla
de trenes apresurados.
Esta mirada ajena
no sostiene el mundo en el que yazco
y pasa de largo por la estación donde espero.
No te atreves a concebirte ahora,
cuando el tiempo juega con astucia
al lenguaje y el sentido.
Debes ser la letra que me espera
al final de todos los abecedarios,
la voz que cuenta mis renacimientos
hasta el día en que caiga al suelo,
ya maduro, para hablarte.
.
.
.
De Dos mares (La Tortuga Búlgara, 2025)
.
